هوای کودکی...

چند روزی دلم هوای کودکی و خیابان و خونه قدیمی که میدونم دیگه نیست رو کرده.

یاد روزگار جنگی که وقتی هواپیمای عراقی میومد میدودم طبقه پایین تو بغل مامان بزرگ قایم میشدم، یاد روزی که تو کلاس مدرسه بودم و انطرف خیابان رو بمباران کردن و دیوار مدرسه ما اومد پایین، بچه هایی که رفتن با دیوار پایین...

این آهنگ مازیار فلاحی - لیلا رو مخمه...

ای کاش زندگی امروز به سادگی اون موقعا ها بود، کمتر نگران این و اون بودیم و فقط به فکر خانواده و کنار هم بودن میبودیم و مراقبت از هم که بلایی سر اونیکی نیاد...

و پاس اونایی که به خاطر ارامش امروز ما رفتند...

ای کاش میشد بازم دنبال باز و پای عروسک پلاستیکیم میگشتم  که برادر کوچیکم قایم میکرد... 

دلم برای روزای خوش کودکیم تنگه...

دلم برای پوریا تنگه خیلی بیشتر از ۷ سال...