من اینجام...

دوباره سلام دوست جونیای عزیز...

وای خدای من باورم نمیشه که بعد از تقریبا یک سال دوباره دستم به این صفحه رسید... باورتون میشه اینترنت توی خونه و من نیومدم اینجا...

ولی کلی درگیر بودم که به هیچی نرسیدم غیر فیسبوکم که اصلامگه میشه اون رو فراموش کرد... 

تو این مدت کلی اتفاقات عالی و کلی هم بدبد افتاد که نگو... بهترین اینکه من و آقای همسر صاحب یه دختر خوشگل و ناز شدیم به اسم ماریا...

مامان گلم برگشته اینجا و حسابی در حالی لوس بازیم و یه دوست قدیمی (م . الف) که قبل از اینکه خیلی با هم صمصیمی بشیم از هم دور شدیم به علت ... و بعد از ۷-۸ سال پیداش کردم که کلی کلی خوشحالم، اونم مثل من خیلی بالا و پایین داشته این چند سال که ......و اتفاقاتی که برای عزیزانم تو ارمنستان و انگلیس افتاده... بگذریم.

دلم برای این صفحه خیلی تنگ شده بود جای که من خودمم، خودی که بوده و خواهد بود بدون اینکه مجور باشه ماسکی به صورتش بزنه و تظاهر کنه و نگران اینکه کسی خوش میاد و نمیاد و برای دل خودم بنویسم و حسم و خوشی و غمم رو با شما دوستای گلم تقسیم کنم... دریا جان و نفس جان خیلی ممنون که به یاد این دوست بیمعرفتون بودید و سری به من زدید...

دوستون دارم یه دنیا...